Είμαι περήφανος που δεν είμαι Γερμανός

Τον γύρο του διαδικτύουκάνει τις τελευταίες ημέρες ένα κείμενο το οποίο φέρει τον τίτλο «Είμαιπερήφανος που δεν είμαι Γερμανός: 27 λόγοι και ένα παράπονο».

Ακολουθεί αυτούσιο το κείμενο:

1) Πίνω νερό όταν διψάω και μπύρα όποτε θέλω διότι το νερό εμφιαλωμένο ή βρύσηςδεν είναι ούτε. στυφό, ούτε άνοστο, ούτε πανάκριβο.
2) Με χοντρές, αθλητικές, λευκές κάλτσες φορώ αθλητικά παπούτσια και .............
όχισανδάλια.

3) Δε μου χρειάστηκε ποτέ να στήσω μνημείο - υπόλειμμα κανενός τείχους αίσχουςγια να μου θυμίζει κατάπτυστη διχοτόμηση του έθνους μου, φοβούμενος πιθανήεπανάληψη στο μέλλον.
4) Έχω θετική σκέψη, αισιοδοξία, ελπίδα και πίστη και χωρίς να καταναλώσωαπίστευτες ποσότητες αλκοόλ.
5) Δεν πιστεύω σε φυλετικές ή άλλες ανωτερότητες, αλλά στο σεβασμό της αξίαςκαι στην προστασία κάθε ανθρώπου.
6) Δεν προκάλεσα δύο δηλωμένους, κι έναν τρίτο υποβόσκοντα, παγκόσμιουςπολέμους.
7) Δεν αιματοκύλησα την ανθρωπότητα, δε σκότωσα αμάχους, δεν κατεδίωξα φυλές ήάλλα έθνη, δεν έστησα στρατόπεδα συγκέντρωσης, δεν υπέταξα λαούς, δε ρήμαξαχώρες.
Για την παρασκευή σαπουνιού περιορίζομαι στη χρήση ελληνικού ελαιολάδου.
9) Δε χρωστάω πολεμικές αποζημιώσεις και κατοχικά δάνεια.
10) Δεν σφετερίστηκα ξένους πολιτισμούς κι αρχιτεκτονικές τεχνοτροπίες (γιατίδιέθετα δικούς μου), δεν κατέκλεψα αρχαιότητες, δεν υφάρπαξα αγάλματα καιθησαυρούς.
11) Δεν είμαι απόγονος του Αδόλφου Χίτλερ.
12) Κάνω την αυτοκριτική μου. Αργά, ανώφελα, άκαιρα ίσως. Έχω κάνει λάθη, πολλάκαι μοιραία, πλην όμως τ' αναγνωρίζω και πολεμάω. Όπλα δεν καταθέτω, άλλωστε,δεν το έκανα ποτέ (θα το θυμάσαι άσπονδε φίλε γερμανέ, όταν γύρευες να μελειώσεις με τη μπότα της βέρμαχτ.). Κριτής των πάντων, διαιτητής και νταβατζήςδε χρήζομαι. Δε μου ταιριάζει ο ρόλος ούτε του δοσίλογου, ούτε του χαφιέ.
13) Χαμογελώ και στη χαρά και στην απόγνωση. Ξέρω, σε προβληματίζει, άσπονδεφίλε γερμανέ, αλλά τι τα γυρεύεις. Είναι στο DNA μου το γέλιο, δουλειά δικήμου!
14) Επάνδρωσα τις βιομηχανίες της Γερμανίας με φιλεργατικούς, φιλότιμους,φιλήσυχους Έλληνες μετανάστες (γκασταρμπάιτερ) κρατώντας τους τεμπέληδες,ανεπρόκοπους κι άχρηστους στη χώρα μου.
15) Διέδωσα σε όλους την αξιοπιστία των Siemens συσκευών γερμανικής κατασκευήςκαι χρεώθηκα το σκάνδαλο του χρηματισμού, της μίζας και της δωροδοκίας, αφούέκανα γαργάρα την ευθύνη του γερμανού που δωροδόκησε. Η ενοχή βαραίνει μόνονεκείνον που δωροδοκεί; Μάλλον.
16) Χαίρομαι και τον ήλιο και τη θάλασσα της μεσογείου. Κλισέ, αλλά αληθές. Κιέχω μια μικρή υποψία ότι σ' ενοχλεί, άσπονδε φίλε γερμανέ.
17) Στην ταβέρνα κερνάμε (άγνωστη έννοια).. Ποτέ ρεφενέ, ποτέ ο καθένας τα δικάτου, ποτέ κομπιουτεράκι - γερμανικό σύστημα, όπως είθισται να λέμε εμείς οιταπεινοί οφειλέτες σου.
18) Δανείζομαι, δεν αντιλέγω. Πληρώνω ακόμη τις πληγές παλιών και πρόσφατωνκατακτητών που θώπευαν στο λίκνο τους οι χώρες οι δήθεν προοδευμένες κιαξιοζήλευτες, με μηχανισμούς, συστήματα, προγράμματα σαν τη δική σου.
19) Δε σκύβω το κεφάλι, κι είναι κουσούρι μου. Θα βόλευε καλύτερα ναπροσαρμοζόμουν στο νταχάου ή το άουσβιτς. Τι σου θύμισα τώρα;;;
20) Το γλωσσικό μου ιδίωμα μου επιτρέπει να προφέρω οποιαδήποτε ομιλούμενηγλώσσα χωρίς να αντηχεί διαταγή, επιβολή ή κακόηχη προφορά.
21) Δεν επέλεξα την Αγγέλα. Μου την επέβαλαν. Μα τι φάτσα; Προτιμώ ταplaymobil.
22) Δεν αποδίδω στους άλλους, και δη στους Έλληνες, τις ευθύνες για όλα ταδεινά από γεννήσεως κόσμου.
23) Δε συνοδεύω όλα τα πιάτα μου με βραστό λάχανο, βραστές πατάτες καιλουκάνικο.Έλεος, λίγη φαντασία δε βλάπτει.
24) Διαθέτω ανοιχτά καταστήματα γιορτινές ημέρες, αν και τεμπέλης, για ναπροσφέρω καφέ ή φαγητό.
25) Γιορτάζω κι άλλες μέρες πλην Χριστουγέννων, σε πείσμα των καιρών, τηςκατοχής, της ύφεσης και της εξαθλίωσης.
26) Υποθάλπω πρώτα τους συνανθρώπους μου και στη συνέχεια τα ζώα.
27) Έχω οικογένεια σφιχτή γροθιά. Ενοίκιο δεν πληρώνω στους γονείς μου, παρότιζω μαζί τους, κι ας ενηλικιώθηκα προ πολλού. (Φρόντισαν άλλοι να μην μπορώ ναζήσω μόνος).
Ένα παράπονο έχω μόνο:
Συναίσθηση δεν έχω της αξίας μου, της ιστορίας, της δύναμής μου, τωνδυνατοτήτων, των αξιώσεων, της μεγαλοσύνης μου. Κι εδώ είναι που δεν έχειςφταίξει μόνον εσύ, άσπονδε φίλε γερμανέ. Έφταιξαν άλλοι, μαζί ή πριν από σένα..Ο τελευταίος λόγος, όμως, είναι δικός μου, δεν αργεί κι είναι προς όλους σας..

Dimitris Georgiou