Πριν καλά – καλά αποφασίσουν να συνεργαστούν ΣΥΡΙΖΑ και ΔΗΜΑΡ
συγκρούονται και πλέον η… μεγάλη αριστερή συμμαχία αποτελεί παρελθόν.
Τρεις είναι οι εκτελεστές της χώρας, αυτοί που την οδηγούν στα βράχια. Τους έχουμε γράψει. Είναι η συνωμοσία των αθλίων Αλέξης Τσίπρας, Φώτης Κουβέλης και Πάνος Καμμένος. Ο τελευταίος θα εκβραστεί στις 25 Ιανουαρίου και θα ικετεύει τη ΝΔ να επιστρέψει στο μαντρί αλλά ματαίως.... Τα όσα έκανε, όσα έστησε και όσα έχει πει θα τον κυνηγούν για πάντα. Όπου κι αν βρίσκεται.
Οι άλλοι δύο, όμως, πρωταγωνιστές του ελληνικού δράματος θα καταγραφούν
στην ιστορία ως οι χειρότεροι υπονομευτές της χώρας μετά τον Κ.
Μητσοτάκη και την αποστασία. Αυτό που έκαναν στην πατρίδα θα πρέπει να
διδάσκεται στα σχολεία ως το «ευαγγέλιο του πολιτικού αμοραλισμού».
Όμως, επειδή και οι συνωμότες έχουν ημερομηνία λήξης, επειδή και τα
συνεταιράκια κάποτε τα σπάνε, ήρθε και η ώρα τους. Πριν καλά – καλά
αποφασίσουν να συνεργαστούν ΣΥΡΙΖΑ και ΔΗΜΑΡ συγκρούονται και πλέον η…
μεγάλη αριστερή συμμαχία αποτελεί παρελθόν. Η Κουμουνδούρου μόνο με τον
Καμμένο μπορεί να πορευτεί και να ελπίζει σε στηρίξεις σαν κι αυτές της
Μαρίν Λεπέν, του Φάρατζ και των Podemos.
Τσίπρας και Κουβέλης διέλυσαν τη χώρα, την οδήγησαν σε εκλογές για προσωπικούς και κομματικούς λόγους και τώρα απλά δεν τα βρίσκουν. Βεβαίως, ο Τσίπρας έκανε τη δουλειά του. Έβαλε τον μπάρμπα – Φώτη του 0,5% να ρίξει την κυβέρνηση (μη ψηφίζοντας για Πρόεδρο) και τώρα τον πετάει σαν την τρίχα από το ζυμάρι. Τι κι αν παρακάλεσε ο Κουβέλης για θέση στο Επικρατείας, ο ΣΥΡΙΖΑ του το ξέκοψε και μάλιστα έθεσε και κάποιους όρους που φανερά έδιωχναν τη ΔΗΜΑΡ από τη συμμαχία. Κατ’ αρχάς στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ έλεγαν ότι ο Κουβέλης έπρεπε να λογοδοτήσει δημόσια γιατί είχε στηρίξει την κυβέρνηση. Μετά ήρθε ο Τσίπρας που είπε ότι όποιος θέλει να συνεργαστεί με τον ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να το κάνει διεκδικώντας σταυρό κι όχι σίγουρη θέση στο Επικρατείας.
Έπειτα, στις μεταξύ τους συζητήσεις η Κουμουνδούρου απαίτησε από την Αγίου Κωνσταντίνου να αποδεχθούν το «πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης», εκείνο το άθλιο σχέδιο του Τσίπρα που δεν έχει αρχή και τέλος. Η ΔΗΜΑΡ ζητούσε προγραμματική συμφωνία καθώς έβλεπε ότι το συγκεκριμένο πρόγραμμα είναι ανόητο και διακινδυνεύει την ευρωπαϊκή πορεία της χώρας.
Στη συνέχεια συγκρούστηκαν για το πώς θα γινόταν η συνεργασία. Ο ΣΥΡΙΖΑ ήθελε να κάνει τη ΔΗΜΑΡ συνιστώσα αφού πρώτα διαλύονταν, ο Κουβέλης δεν ήθελε κάτι τέτοιο αλλά δικούς τους βουλευτές. Και κάπως έτσι, η συμμαχία της αριστεράς είναι πλέον παρελθόν, προτού καν ξεκινήσει. Όμως όλο αυτό το σκηνικό που στήθηκε δίνει και μερικά πολύ λαμπρά παραδείγματα:
1.Αποδείχθηκε το βρόμικο και άκρως οπορτουνιστικό παιχνίδι του Κουβέλη για το οποίο έχουμε γράψει πρόσφατα. Παρακινούμενος από την προσωπική του επιβίωση, θέλησε να δώσει στήριγμα στον Τσίπρα. Η αποπομπή του από την Κουμουνδούρου ουσιαστικά αποτελεί το τέλος της πολιτικής του καριέρας. Καλύτερα, γλιτώσαμε από κάποιον που ξεκίνησε με σοβαρότητα να προωθήσει τη σημασία της ευρωπαϊκής αριστεράς, που αντιλαμβάνεται την κατάσταση της Ελλάδας και κατάντησε το «σκυλάκι» του Τσίπρα.
2.Αποδείχθηκε ο ιδιοτελής σκοπός του Τσίπρα. Ο άνθρωπος δεν διστάζει να θυσιάσει ακόμη και τα όργανα που τον βοήθησαν να διαλύσει τη Βουλή. Ο λαός όμως καταλαβαίνει με ποιους έχει να κάνει. Οι τακτικισμοί και τα παιχνίδια που θυμίζουν ΠΑΣΟΚ και Λαλιώτη έχουν αποδοκιμαστεί στο παρελθόν, θα αποδοκιμαστούν και τώρα.
3.Αποδείχθηκε πώς κάλπικος είναι ο λόγος της Αριστεράς του ΣΥΡΙΖΑ. Αυτοί δεν έλεγαν ότι είναι ψεύτικη η πλειοψηφία της κυβέρνησης γιατί στηρίζεται στο μπόνους των 50 εδρών; Τώρα γιατί δεν ήθελαν να συνεργαστούν με τη ΔΗΜΑΡ; Μήπως για να μη χάσουν τις 50 έδρες;
4.Αποδείχθηκε ότι οι σκοπιμότητες που πληγώνουν τη Δημοκρατία και τη χώρα δεν μένουν για πάντα κρυφές. Κάποτε φανερώνονται και πλακώνουν εκείνους που τις σχεδιάζουν. Η ΔΗΜΑΡ δε θα είναι στη Βουλή σε 25 ημέρες, Οι βουλευτές που έμειναν πιστοί στον Κουβέλη και δεν ψήφισαν Δήμα δεν θα ξαναδούν τη Βουλή γιατί πίστευαν ότι με την ενσωμάτωσή τους στον ΣΥΡΙΖΑ θα διασώζονταν. Να τους θυμάστε εκείνους που δεν ψήφισαν κι εκείνους που έβαλαν το καλό της χώρας πάνω απ’ όλα. Ο Ψαριανός, ο Λυκούδης, η Μάρκου κ.λπ. Τώρα που θα σκορπίσουν στους πέντε ανέμους ας αντιληφθούν τι υπηρεσίες πρόσφεραν στην Ελλάδα.
5.Τέλος, κάτι για τον ΣΥΡΙΖΑ. Αυτή η πλατιά λαϊκή, αριστερή συμμαχία που λέει με στόμφο ο Αλέξης που είναι; Μήπως εννοεί τους τελειωμένους Πασόκους που μάζεψε; Μήπως εννοεί τους ψεκασμένους; Μήπως είναι η Ραχήλ, η Τζάκρη, ο Κουρουπλής, ο Κοτσακάς και η Γιαταγάνα; Να τους χαίρεστε κύριε Τσίπρα. Και εις ανώτερα, αλλά αυτή δεν είναι αριστερά του ήθους και της συνέπειας.
Τσίπρας και Κουβέλης διέλυσαν τη χώρα, την οδήγησαν σε εκλογές για προσωπικούς και κομματικούς λόγους και τώρα απλά δεν τα βρίσκουν. Βεβαίως, ο Τσίπρας έκανε τη δουλειά του. Έβαλε τον μπάρμπα – Φώτη του 0,5% να ρίξει την κυβέρνηση (μη ψηφίζοντας για Πρόεδρο) και τώρα τον πετάει σαν την τρίχα από το ζυμάρι. Τι κι αν παρακάλεσε ο Κουβέλης για θέση στο Επικρατείας, ο ΣΥΡΙΖΑ του το ξέκοψε και μάλιστα έθεσε και κάποιους όρους που φανερά έδιωχναν τη ΔΗΜΑΡ από τη συμμαχία. Κατ’ αρχάς στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ έλεγαν ότι ο Κουβέλης έπρεπε να λογοδοτήσει δημόσια γιατί είχε στηρίξει την κυβέρνηση. Μετά ήρθε ο Τσίπρας που είπε ότι όποιος θέλει να συνεργαστεί με τον ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να το κάνει διεκδικώντας σταυρό κι όχι σίγουρη θέση στο Επικρατείας.
Έπειτα, στις μεταξύ τους συζητήσεις η Κουμουνδούρου απαίτησε από την Αγίου Κωνσταντίνου να αποδεχθούν το «πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης», εκείνο το άθλιο σχέδιο του Τσίπρα που δεν έχει αρχή και τέλος. Η ΔΗΜΑΡ ζητούσε προγραμματική συμφωνία καθώς έβλεπε ότι το συγκεκριμένο πρόγραμμα είναι ανόητο και διακινδυνεύει την ευρωπαϊκή πορεία της χώρας.
Στη συνέχεια συγκρούστηκαν για το πώς θα γινόταν η συνεργασία. Ο ΣΥΡΙΖΑ ήθελε να κάνει τη ΔΗΜΑΡ συνιστώσα αφού πρώτα διαλύονταν, ο Κουβέλης δεν ήθελε κάτι τέτοιο αλλά δικούς τους βουλευτές. Και κάπως έτσι, η συμμαχία της αριστεράς είναι πλέον παρελθόν, προτού καν ξεκινήσει. Όμως όλο αυτό το σκηνικό που στήθηκε δίνει και μερικά πολύ λαμπρά παραδείγματα:
1.Αποδείχθηκε το βρόμικο και άκρως οπορτουνιστικό παιχνίδι του Κουβέλη για το οποίο έχουμε γράψει πρόσφατα. Παρακινούμενος από την προσωπική του επιβίωση, θέλησε να δώσει στήριγμα στον Τσίπρα. Η αποπομπή του από την Κουμουνδούρου ουσιαστικά αποτελεί το τέλος της πολιτικής του καριέρας. Καλύτερα, γλιτώσαμε από κάποιον που ξεκίνησε με σοβαρότητα να προωθήσει τη σημασία της ευρωπαϊκής αριστεράς, που αντιλαμβάνεται την κατάσταση της Ελλάδας και κατάντησε το «σκυλάκι» του Τσίπρα.
2.Αποδείχθηκε ο ιδιοτελής σκοπός του Τσίπρα. Ο άνθρωπος δεν διστάζει να θυσιάσει ακόμη και τα όργανα που τον βοήθησαν να διαλύσει τη Βουλή. Ο λαός όμως καταλαβαίνει με ποιους έχει να κάνει. Οι τακτικισμοί και τα παιχνίδια που θυμίζουν ΠΑΣΟΚ και Λαλιώτη έχουν αποδοκιμαστεί στο παρελθόν, θα αποδοκιμαστούν και τώρα.
3.Αποδείχθηκε πώς κάλπικος είναι ο λόγος της Αριστεράς του ΣΥΡΙΖΑ. Αυτοί δεν έλεγαν ότι είναι ψεύτικη η πλειοψηφία της κυβέρνησης γιατί στηρίζεται στο μπόνους των 50 εδρών; Τώρα γιατί δεν ήθελαν να συνεργαστούν με τη ΔΗΜΑΡ; Μήπως για να μη χάσουν τις 50 έδρες;
4.Αποδείχθηκε ότι οι σκοπιμότητες που πληγώνουν τη Δημοκρατία και τη χώρα δεν μένουν για πάντα κρυφές. Κάποτε φανερώνονται και πλακώνουν εκείνους που τις σχεδιάζουν. Η ΔΗΜΑΡ δε θα είναι στη Βουλή σε 25 ημέρες, Οι βουλευτές που έμειναν πιστοί στον Κουβέλη και δεν ψήφισαν Δήμα δεν θα ξαναδούν τη Βουλή γιατί πίστευαν ότι με την ενσωμάτωσή τους στον ΣΥΡΙΖΑ θα διασώζονταν. Να τους θυμάστε εκείνους που δεν ψήφισαν κι εκείνους που έβαλαν το καλό της χώρας πάνω απ’ όλα. Ο Ψαριανός, ο Λυκούδης, η Μάρκου κ.λπ. Τώρα που θα σκορπίσουν στους πέντε ανέμους ας αντιληφθούν τι υπηρεσίες πρόσφεραν στην Ελλάδα.
5.Τέλος, κάτι για τον ΣΥΡΙΖΑ. Αυτή η πλατιά λαϊκή, αριστερή συμμαχία που λέει με στόμφο ο Αλέξης που είναι; Μήπως εννοεί τους τελειωμένους Πασόκους που μάζεψε; Μήπως εννοεί τους ψεκασμένους; Μήπως είναι η Ραχήλ, η Τζάκρη, ο Κουρουπλής, ο Κοτσακάς και η Γιαταγάνα; Να τους χαίρεστε κύριε Τσίπρα. Και εις ανώτερα, αλλά αυτή δεν είναι αριστερά του ήθους και της συνέπειας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου